,,Chłopiec w pasiastej piżamie” John Boyne

Wydawnictwo: Replika
Data wydania: 2013
Format : Książka
Ilość stron: 204
Półka: posiadam
Do kupienia: Gandalf

John Boyne to autor urodzony w Dublinie, który stworzył wzruszającą opowieść o losach dwóch chłopców…

Bruno był synem niemieckiego oficera. Początkowo mieszkali w Berlinie, jednak z czasem przenieśli się w inne miejsce. Nikomu się tam nie podobało, jednak mężczyzna został komendantem i musieli zmienić miejsce swojego pobytu. Wokół nie było żadnych dzieci, zajęć, którymi mogliby się zająć. Z okna widział kolczaste druty, a za nimi wielu ludzi. Miał tylko 9 lat, nie wiedział, co to za miejsce i dlaczego nie wolno mu tam chodzić. Postanowił jednak złamać zakaz i w ten sposób poznał Szmula…

Książkę chciałam przeczytać już od dawna, jednak jakoś nie było ku temu sposobności. W końcu postanowiłam w nią zainwestować i nie żałuję, ani grosza, jaki na nią wydałam.

Pozycję przeczytałam bardzo szybko. Gdy już zaczęłam ją czytać nie mogłam się od niej oderwać, chciałam, jak najszybciej dobrnąć do końca i dowiedzieć się, jak potoczą się dalsze losy Brunona i Szmula.

Autor bardzo dobrze stopniował napięcie, ukazał prawdziwość sytuacji, jaka panowała w tamtych czasach. Nie starał się okłamać czytelnika, ukazując wymyślone okoliczności, jakie miały miejsce podczas wojny. Wszystko zależało od kontaktów z władzą…

Język był prosty, jednak strasznie irytowała mnie zła korekta. Nie stosowanie interpunkcji w miejscach, które aż się o to prosiły, raziło po oczach. Nie przeszkadzało mi to jednak w czytaniu. Zakończenie spowodowało, że po skończeniu tej lektury nie mogłam dojść do siebie. Przez głupią zabawę miało wydarzyć się wielkie nieszczęście!

Na podstawie książki został także nakręcony film, który mam nadzieję kiedyś uda mi się obejrzeć. Jestem bardzo ciekawa ekranizacji tej bardzo poruszającej powieści.

Los Żydów w obozie był okropny. Żyli w skrajnej nędzy, chodzili ubrani w pasiaste stroje, nie dojadali, byli strasznie wychudzeni. Nie mieli szans na lepsze życie, tylko dlatego, że mieli takie pochodzenie, a nie inne. Straszne…

Książki o wojnie czytam doprawdy bardzo rzadko. Jakaś pozycja musi mnie szczególnie zainteresować, abym poświęciła jej swoją uwagę. Podsumowując, nie uważam za stracone czas, który spędziłam z tą powieścią, choć jej treść nie była łatwa w odbiorze.

,,Chłopiec w pasiastej piżamie” to wspaniała książka dla tych, którzy chcą bliżej poznać losy II wojny światowej, a także siłę prawdziwej przyjaźni…

Moja ocena : 5/6