Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: 2017
Format : Książka
Liczba stron: 332
Do kupienia: Gandalf
Prawie dwa lata temu zapoznałam się z ,,Bliźniętami z lodu", które średnio mi się podobały. ,,Dziecka ognia" nie miałam w planach, ale powodowana impulsem postanowiłam skusić się na wypożyczenie tej publikacji z biblioteki.
James, 8-letni chłopiec, prawie 2 lata wcześniej stracił matkę. Obecnie jego ojciec ma już nową żonę. Rachel stara się dostosować do nowej sytuacji, jest bardzo rada z takiego obrotu spraw - w końcu mogła wyrwać się z biedy i zamieszkać w naprawdę ekskluzywnym miejscu. Co prawda, nieco przeszkadza jej to, że mąż dużo wyjeżdża, ale stara się sobie z tym radzić. Nie przypuszcza, że niebawem zacznie słyszeć głosy i widzieć zmarłą...
Tak naprawdę skusiłam się na tę ksiązkę wiedziona ciekawością, czy twórczość tego autora przy drugim podejściu bardziej przypadnie mi do gustu. Niestety, okazało się, że mam bardzo podobne wrażenia co w przypadku pierwszego razu. Choć przez ostatnie dwa lata przeczytałam kilka thrillerów psychologicznych, pióro autora nie do końca przypadło mi do gustu.
W fabule bardzo podobało mi się wplecenie legend przekazywanych z pokolenia na pokolenie odnośnie rodziny Davida. Dość ciekawy był też wątek z głosami i zmarłą żoną mężczyzny, aczkolwiek rozwiązanie tajemnicy związanej z Jamesem przemknęło mi przez myśl na długo wcześniej niż ujawnił je autor.
,,Dziecko ognia" to powieść, moim zdaniem, dość przeciętna. Mimo tego, że czytam o wiele obszerniejsze powieści, lektura tej wyjątkowo mi się dłużyła. Może po prostu tylko ja mam uraz do tego autora, a wy będziecie jego twórczością zachwyceni. O tym musicie przekonać się sami.
Prawie dwa lata temu zapoznałam się z ,,Bliźniętami z lodu", które średnio mi się podobały. ,,Dziecka ognia" nie miałam w planach, ale powodowana impulsem postanowiłam skusić się na wypożyczenie tej publikacji z biblioteki.
James, 8-letni chłopiec, prawie 2 lata wcześniej stracił matkę. Obecnie jego ojciec ma już nową żonę. Rachel stara się dostosować do nowej sytuacji, jest bardzo rada z takiego obrotu spraw - w końcu mogła wyrwać się z biedy i zamieszkać w naprawdę ekskluzywnym miejscu. Co prawda, nieco przeszkadza jej to, że mąż dużo wyjeżdża, ale stara się sobie z tym radzić. Nie przypuszcza, że niebawem zacznie słyszeć głosy i widzieć zmarłą...
Tak naprawdę skusiłam się na tę ksiązkę wiedziona ciekawością, czy twórczość tego autora przy drugim podejściu bardziej przypadnie mi do gustu. Niestety, okazało się, że mam bardzo podobne wrażenia co w przypadku pierwszego razu. Choć przez ostatnie dwa lata przeczytałam kilka thrillerów psychologicznych, pióro autora nie do końca przypadło mi do gustu.
W fabule bardzo podobało mi się wplecenie legend przekazywanych z pokolenia na pokolenie odnośnie rodziny Davida. Dość ciekawy był też wątek z głosami i zmarłą żoną mężczyzny, aczkolwiek rozwiązanie tajemnicy związanej z Jamesem przemknęło mi przez myśl na długo wcześniej niż ujawnił je autor.
,,Dziecko ognia" to powieść, moim zdaniem, dość przeciętna. Mimo tego, że czytam o wiele obszerniejsze powieści, lektura tej wyjątkowo mi się dłużyła. Może po prostu tylko ja mam uraz do tego autora, a wy będziecie jego twórczością zachwyceni. O tym musicie przekonać się sami.
Moja ocena: 3/6
Na przeciętną książkę raczej nie znajdę czasu.
OdpowiedzUsuńA ja mam chrapkę na tę książkę.
OdpowiedzUsuń