Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2015
Format : Książka
Liczba stron: 480
Do kupienia: Gandalf
Christophe Mauri stworzył czterotomową serią o Matcie Hidalfie, nastolatku, który nie raz namiesza w całym cyklu. O ile pierwszy tom czytałam kilka miesięcy temu, o tyle następne trzy przeczytałam niemalże raz za razem.
Nadal nie wiadomo, kim jest zdrajca, ani który z uczniów lub uczennic jest Heliosem. Bracia Estaff nie próżnują i już niebawem mają zaatakować szkołę. Czy Akademii uda się z nimi wygrać? Nic na to nie wskazuje. Ostatni tom doprowadza wszystkie wątki do końca i choć możliwe byłoby napisanie piątej części, uważam, że byłoby to tworzenie na siłę.
,,Matt Hidalf. Ostatnia rozgrywka" to najobszerniejsza część całego cyklu. Nieco obawiałam się jej lektury, gdyż jednak trzeba mieć dobry pomysł, by pisać o czymś przez prawie 500 stron. Okazało się, że Christophe Mauri go miał, dzięki czemu ten tom przeczytałam praktycznie w 5 godzin. Jeśli macie dłuższe wolniejsze popołudnie, z powodzeniem możecie zaczynać jego lekturę.
Z pewnością już się powtórzę, ale tym, którzy nie czytali poprzednich wpisów przypomnę, że seria została wydana w sztywnej oprawie, wygląda bardzo elegancko. Na końcu poprzednich trzech tomów znajdowało się kilkadziesiąt stron z następnej części, by jeszcze bardziej zaostrzyć czytelniczy apetyt. W ogólnym rozrachunku, seria zasługuje na uwagę, choć drugi tom moim zdaniem wypadł słabo na tle pozostałych powieści.
,,Matt Hidalf. Ostatnia rozgrywka" to naprawdę dobre zwieńczenie serii. Choć pewnie już nigdy do tego cyklu nie wrócę, to i tak nie uważam czasu poświęconego na jego lekturę za stracony. Seria będzie idealna dla młodszych nastolatków.
Christophe Mauri stworzył czterotomową serią o Matcie Hidalfie, nastolatku, który nie raz namiesza w całym cyklu. O ile pierwszy tom czytałam kilka miesięcy temu, o tyle następne trzy przeczytałam niemalże raz za razem.
Nadal nie wiadomo, kim jest zdrajca, ani który z uczniów lub uczennic jest Heliosem. Bracia Estaff nie próżnują i już niebawem mają zaatakować szkołę. Czy Akademii uda się z nimi wygrać? Nic na to nie wskazuje. Ostatni tom doprowadza wszystkie wątki do końca i choć możliwe byłoby napisanie piątej części, uważam, że byłoby to tworzenie na siłę.
,,Matt Hidalf. Ostatnia rozgrywka" to najobszerniejsza część całego cyklu. Nieco obawiałam się jej lektury, gdyż jednak trzeba mieć dobry pomysł, by pisać o czymś przez prawie 500 stron. Okazało się, że Christophe Mauri go miał, dzięki czemu ten tom przeczytałam praktycznie w 5 godzin. Jeśli macie dłuższe wolniejsze popołudnie, z powodzeniem możecie zaczynać jego lekturę.
Z pewnością już się powtórzę, ale tym, którzy nie czytali poprzednich wpisów przypomnę, że seria została wydana w sztywnej oprawie, wygląda bardzo elegancko. Na końcu poprzednich trzech tomów znajdowało się kilkadziesiąt stron z następnej części, by jeszcze bardziej zaostrzyć czytelniczy apetyt. W ogólnym rozrachunku, seria zasługuje na uwagę, choć drugi tom moim zdaniem wypadł słabo na tle pozostałych powieści.
,,Matt Hidalf. Ostatnia rozgrywka" to naprawdę dobre zwieńczenie serii. Choć pewnie już nigdy do tego cyklu nie wrócę, to i tak nie uważam czasu poświęconego na jego lekturę za stracony. Seria będzie idealna dla młodszych nastolatków.
Moja ocena: 5/6
Cały cykl z pewnością zasługuje na uwagę.
OdpowiedzUsuńNie znam tej serii, ale raczej się na nią nie skuszę.
OdpowiedzUsuńTej części jeszcze nie czytałam, więc na razie pominę opinię :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.