Wydawca: Axis Mundi
Data wydania: 2008
Data wydania: 2008
Format : Książka
Liczba stron: 195
Do kupienia: Axis Mundi
,,Szkoła pod baobabem" to drugi z ośmiu tomów sagi Barbary Rybałtowskiej.
Fabuła początkowo nakłada się z końcówką pierwszego tomu, kiedy to Kasia była chora na oczy i musiała przebywać w szpitalu. Tym razem narracja jest prowadzona z punktu widzenia dziewczynki. Możemy dowiedzieć się, jak wyglądało ich życie w Afryce, czy powstała tam szkoła dla dzieci, w jaki sposób sobie radziły.
Druga część jest znacznie krótsza niż pierwsza, dodatkowo zmienił się narrator. W ,,Bez pożegnania" była nim matka Kasi, Zosia, w tym - dziewczynka, która coraz bardziej dojrzewa. Choć może się nie wydawać, akcja toczy się przez kilka lat. Zachowania małej Kasi bywają niekiedy irytujące, jednak takie jest życie.
Jak wspominałam w pierwszym tomie, autorka ma dość specyficzny styl. Z racji tego, że już się do niego przyzwyczaiłam, z drugim tomem zapoznałam się dość sprawnie i ze sporym zainteresowaniem. Akcja głównie toczy się w Afryce. Jeśli jesteście ciekawi gdzie się kończy, zachęcam do lektury tego tomu.
,,Szkoła pod baobabem" to książka, którą lepiej czytać po zapoznaniu się z ,,Bez pożegnania". Wówczas jeszcze lepiej zrozumiemy losy i niektóre motywacje głównych bohaterów.
Moja ocena: 5/6
,,Szkoła pod baobabem" to drugi z ośmiu tomów sagi Barbary Rybałtowskiej.
Fabuła początkowo nakłada się z końcówką pierwszego tomu, kiedy to Kasia była chora na oczy i musiała przebywać w szpitalu. Tym razem narracja jest prowadzona z punktu widzenia dziewczynki. Możemy dowiedzieć się, jak wyglądało ich życie w Afryce, czy powstała tam szkoła dla dzieci, w jaki sposób sobie radziły.
Druga część jest znacznie krótsza niż pierwsza, dodatkowo zmienił się narrator. W ,,Bez pożegnania" była nim matka Kasi, Zosia, w tym - dziewczynka, która coraz bardziej dojrzewa. Choć może się nie wydawać, akcja toczy się przez kilka lat. Zachowania małej Kasi bywają niekiedy irytujące, jednak takie jest życie.
Jak wspominałam w pierwszym tomie, autorka ma dość specyficzny styl. Z racji tego, że już się do niego przyzwyczaiłam, z drugim tomem zapoznałam się dość sprawnie i ze sporym zainteresowaniem. Akcja głównie toczy się w Afryce. Jeśli jesteście ciekawi gdzie się kończy, zachęcam do lektury tego tomu.
,,Szkoła pod baobabem" to książka, którą lepiej czytać po zapoznaniu się z ,,Bez pożegnania". Wówczas jeszcze lepiej zrozumiemy losy i niektóre motywacje głównych bohaterów.
Moja ocena: 5/6
Za egzemplarz książki dziękuję Axis Mundi
