,,Poezje i prozinki"
Stosunkowo często zdarza się, że autor i jego twórczość są doceniani dopiero po latach. Tak jest również w przypadku tej poetki.
Życie Jadwigi Stańczakowej przypadło także na okres II wojny światowej. To właśnie wtedy jej rodzina po części zginęła, a po części trafiła do getta. Kobieta starała się robić wszystko, by ich stamtąd wyciągnąć.
Jednocześnie z tym musiała borykać się ze stopniową utratą wzroku. Z biegiem lat stała się całkowicie niewidoma. Debiutowała dopiero w wieku 60 lat, pisząc większe i krótkie formy o swoim życiu.
Lata temu Jadwiga Stańczakowa nie obawiała się pisania o swojej utracie wzroku, depresji, próbach samobójczych, okresie, w którym jej rodzina przebywała w getcie oraz o osobach, które były jej znajomymi.
,,Poezje i prozinki" Jadwigi Stańczakowej to obszerne wydanie ponadczasowych krótkich form.
Wpis powstał w ramach współpracy z wydawnictwem Marginesy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz