Wydawnictwo: Media Rodzina
Data wydania: 2015
Format : Książka
Liczba stron: 192
Półka: posiadam
Do kupienia: Media Rodzina
Asa Larsson to autorka kryminałów. Ingela Korsell specjalizuje się w literaturze młodzieżowej, a Henrik Jonsson jest ilustratorem i rysownikiem komiksów. Czy takie połączenie mogło się udać? Tak!
W mieście Mariefred nikt nie mógł czuć się bezpieczny. W okolicach ruin jakaś tajemnicza bestia atakowała ludzi. Dochodziło do śmierci. Viggo i Alrik nie wiedzieli z czym mogą mieć do czynienia. Dodatkowo Simon, przywódca grupy młodzieżowej, znów nie dawał im spokoju. Czy udało się zapobiec nieszczęściu?
Pierwszy tom nawet mi się podobał, jednak nie zachwycił mnie tak, jak tego oczekiwałam. Po jego skończeniu od razu sięgnęłam po kontynuację i muszę przyznać, że drugi tom jest o wiele lepszy. Od samego początku wciągnęłam się w opisywaną historię, z zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów i razem z nimi zastanawiałam się co to za tajemnicza istota atakuje tamtych ludzi. Wraz z chłopcami przeżywałam ich nastroje, kibicowałam ich w ich postępowaniu.
W publikacji razi mnie jedna rzecz i cieszę się, że pisarki zwracają na nią uwagę. Mianowicie Simon przez cały czas czuje się bezkarny, gdyż ma podporządkowaną sobie grupę ludzi, która boi mu się przeciwstawić. Jego ojciec jest nauczycielem i nie wierzy w to, że jego syn mógłby jako pierwszy zacząć jakąś kłótnię czy bójkę. Przez takie działanie chłopiec staje się bezkarny, a Viggo i Alrik mają kłopoty.
Ilustracje w serii są na pewno nietuzinkowe. Wykonane przez ilustratora komiksów bardzo je przypominają, tyle, że są bez dymków. Całość została utrzymana w czerni, co dodaje nastroju grozy. Druga część bardzo mi się podobała i żałuję, że na razie nie ma dostępnych kolejnych tomów, gdyż z chęcią poznałabym dalsze losy Viggo i Alrika. Na końcu znajdują się pytania skłaniające do sięgnięcia po kolejną część.
,,Pax. Grim" to książka, która wciąga od pierwszej strony. Motyw fantastycznej postaci jeszcze bardziej zachęca do poznawania dalszych stron publikacji. Pisarki nie szczędzą trudnych tematów, jak grupa dzieci mająca przewagę nad słabszymi, alkoholizm, rodzina zastępcza, obwinianie o kłamstwo. Jeśli nie boicie się takich tematów, zapraszam do lektury.
Moja ocena: 5,5/6
Asa Larsson to autorka kryminałów. Ingela Korsell specjalizuje się w literaturze młodzieżowej, a Henrik Jonsson jest ilustratorem i rysownikiem komiksów. Czy takie połączenie mogło się udać? Tak!
W mieście Mariefred nikt nie mógł czuć się bezpieczny. W okolicach ruin jakaś tajemnicza bestia atakowała ludzi. Dochodziło do śmierci. Viggo i Alrik nie wiedzieli z czym mogą mieć do czynienia. Dodatkowo Simon, przywódca grupy młodzieżowej, znów nie dawał im spokoju. Czy udało się zapobiec nieszczęściu?
Pierwszy tom nawet mi się podobał, jednak nie zachwycił mnie tak, jak tego oczekiwałam. Po jego skończeniu od razu sięgnęłam po kontynuację i muszę przyznać, że drugi tom jest o wiele lepszy. Od samego początku wciągnęłam się w opisywaną historię, z zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów i razem z nimi zastanawiałam się co to za tajemnicza istota atakuje tamtych ludzi. Wraz z chłopcami przeżywałam ich nastroje, kibicowałam ich w ich postępowaniu.
W publikacji razi mnie jedna rzecz i cieszę się, że pisarki zwracają na nią uwagę. Mianowicie Simon przez cały czas czuje się bezkarny, gdyż ma podporządkowaną sobie grupę ludzi, która boi mu się przeciwstawić. Jego ojciec jest nauczycielem i nie wierzy w to, że jego syn mógłby jako pierwszy zacząć jakąś kłótnię czy bójkę. Przez takie działanie chłopiec staje się bezkarny, a Viggo i Alrik mają kłopoty.
Ilustracje w serii są na pewno nietuzinkowe. Wykonane przez ilustratora komiksów bardzo je przypominają, tyle, że są bez dymków. Całość została utrzymana w czerni, co dodaje nastroju grozy. Druga część bardzo mi się podobała i żałuję, że na razie nie ma dostępnych kolejnych tomów, gdyż z chęcią poznałabym dalsze losy Viggo i Alrika. Na końcu znajdują się pytania skłaniające do sięgnięcia po kolejną część.
,,Pax. Grim" to książka, która wciąga od pierwszej strony. Motyw fantastycznej postaci jeszcze bardziej zachęca do poznawania dalszych stron publikacji. Pisarki nie szczędzą trudnych tematów, jak grupa dzieci mająca przewagę nad słabszymi, alkoholizm, rodzina zastępcza, obwinianie o kłamstwo. Jeśli nie boicie się takich tematów, zapraszam do lektury.
Moja ocena: 5,5/6
Ostatnio fantastyka coraz bardziej mi się podoba :)
OdpowiedzUsuńWspólna praca tak wielu autorów często popłaca. ;) Mam nadzieję, że znajdę w bibliotece. ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.