,,Jako w niebie” Eliza Moraczewska

Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: 2013
Format : Książka
Ilość stron: 164
Półka: posiadam
Do kupienia: Gandalf, Zaczytani.pl

,,Jako w niebie” Eliza Moraczewska

Eliza Moraczewska to autorka pozycji ,,Jako w niebie”, która w jakiś sposób mnie zachwyciła.

Iga od lat była zajęta obserwowaniem swoich sąsiadów, z czasem zaczęła także żyć ich życiem. Wiedziała o nich więcej, niż oni sami. Z samego rana udawała się na balkon, skąd bardzo dobrze mogła wszystko obserwować. Nasłuchiwała każdego zdania, rozmowy, zachowania.  Z czasem stało się to jej obsesją. Była bardzo biedna, po odejściu mężczyzny stała się samotna, nie miała zbyt wiele pieniędzy. W tym celu postanowiła wynająć pokoik w mieszkania. Zgłosiła się Monika, studentka socjologii. Nie spędzała wiele czasu w domu, gdyż oprócz tego pracowała.  Iga najbardziej upodobała sobie do obserwacji pewnego mężczyznę, o którym wiedziała wszystko…

Akcja powieści toczy się w czasach współczesnych w jednym z domów dużego miasta.

Iga miała obsesję na punkcie podglądania sąsiadów… Stali się oni całym jej życiem. Trzeba także wspomnieć, że była bardzo chora, czasami nie mogła zwlec się z łóżka. Nie lubiła obcych osób, z trudem akceptowała Monikę, nie lubiła, gdy dziewczyna przyprowadzała do domu obcych znajomych. Źle czuła się w ich towarzystwie.

Monika była spokojną studentką, która po podjęciu pracy postanowiła wynająć mieszkanie. Dodatkowo studiowała, mało czasu spędzała w domu.

Bohaterka mała jednego mężczyznę, na którym skupiała większość swojej uwagi. Wiedziała doskonale, której wychodzi, kiedy przychodzi. Zastanawiała się, jak postąpiłby w danej sytuacji…

Eliza Moraczewska stworzyła pod względem fabularnym bardzo dobrą książkę o obsesyjnym obserwowaniu innych. Być może tym sposobem Iga pragnęła odwrócić myśli od swojej choroby, tego się już nie dowiemy… Zakończenie także zasługuje na pochwałę, nie spodziewałam się takiego końca opowieści.

Fabularnie książka mi się podobała , jednak pod względem stylistycznym już nie mogę tego powiedzieć.  Język był strasznie zawiły, pozycja mnie nudziła, nużyła, nie miałam ochoty na jej czytanie. Mimo wszystko jakoś dobrnęłam do końca.

,,Jako w niebie” to dobra fabularnie książka o obsesji kontrolowania życia innych ludzi.

Moja ocena : 4,5/6

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu