,,Kraina Niezwykłości" Marta Tondera-Tuzinek

  ,,Kraina Niezwykłości"  

Miło jest zagłębić się w świat wyobraźni nawet wtedy gdy dziecięce lata ma już się dawno za sobą.

Głównymi bohaterami zostali Bruno i Maja, dzieci, które  były zodiakalnymi Skorpionami, ich mamy były w tym samym czasie w ciąży i urodzili się dzień po dniu. Jakby zbiegów okoliczności było mało, to dodatkowo mieszkali przez ścianę.

Tematem przewodnim tej obszernej pozycji dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym jest walka dobra ze złem i to tylko dzięki dziecięcej wyobraźni, która mogła zdziałać cuda. Czy Bruno i Maja pokonali Nicość, która pojawiła się w Krainie Niezwykłości?

Książka podzielona jest na dłuższe rozdziały. W wydaniu nie zabrakło także kolorowych ilustracji, jednak w moim odczuciu jest ich stosunkowo mało. Publikacją jest wydana w sztywnej oprawie w dużym formacie z białymi kartkami, jednak cena okładkowa nie jest w związku z tym najniższa.

,,Kraina Niezwykłości" ma zachęcić rodziców do rozmowy na różne tematy i myślę, że tylko od opiekunów zależy które z nich podejmą z młodym odbiorcą.  

Moja ocena: 5/6  

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Novae Res

 

,,Nadzieje długotrwałe" Stanisław Beniowski

 ,,Nadzieje długotrwałe"

Nie da się ukryć, że każdy z nas ma inny gust, jednak ta pozycja jest dla mnie kompletnie niejasna.

Opis na tylnej okładce zapowiadał, że będzie to nietuzinkowa lektura i taka też się okazała, dla mnie niestety w negatywnym sensie. Nie jest ona za obszerna, ale mimo usilnych starań niewiele udało mi się z niej zrozumieć.

Autor postanowił stworzyć własną wizję świata, przytaczając rożne opowiadania które są stworzone w taki sposób, że tylko jedno okazało się dla mnie w miarę przystępne w odbiorze. Co za tym idzie, nie jestem w stanie w pełni określić o czym jest ten zbiór.

Na uwagę zasługują jednak rysunki na początku rozdziałów. Są one niepokojące i idealnie współgrają z tekstem, który też jest nietuzinkowy. Nie twierdzę, że książka jest zła, ale do mnie ewidentnie nie trafiła.

,,Nadzieje długotrwałe" to krótka lektura z opowiadaniami, w której nie brakuje też angielskich dialogów, które są od razu tłumaczone w przypisach.  

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Novae Res

 

,,Dziewczynka, która nie potrafiła nienawidzić" Lidia Maksymowicz, Paolo Rodari

,,Dziewczynka, która nie potrafiła nienawidzić"

Literatura wojenna oparta na prawdziwych wydarzeniach z jednej strony jest przerażająca w swojej brutalności, a z drugiej wciąż udowadnia, że nawet w obozie koncentracyjnym istniało dobro.

Ludmiła Boczarowa (Lidia Maksymowicz) do obozu Auschwitz-Birkenau razem z mamą Anną trafiła mając trzy latka. Spędziła w nim czas aż do wyzwolenia przez Armię Czerwoną. Przez cały ten czas przebywała w obozie dziecięcym, gdzie razem z innymi więźniami była poddawana eksperymentom doktora Mengele. Nieustannie jednak, ryzykując własne życie, odwiedzała ją jej mama, przemycała cebulę. Luda nauczyła się ukrywać, żeby doktor nie mógł jej znaleźć i zrobić krzywdy. W styczniu 1945 roku Anna wyruszyła w marszu śmierci do Bergen-Belsen, a Ludmiłę adoptowała Bronisława Rydzikowska. Na wiele lat losy matki i córki zostają przerwane.

 Jak wiemy z historii wiele osób nie przeżyło marszu śmierci, jednak od początku zarówno Anna jak i Lidia (zmieniono jej imię na chrzcie) wierzyły, że ta druga żyje. Niestety, ich starania i spotkanie przez długi czas nie było możliwe. Po wojnie zapanował komunizm, który zabraniał swobodnego przemieszczania się z i do państw byłego Związku Radzieckiego. Nie stanęło to jednak na przeszkodzie, by ludzkie serca odnalazły się na nowo.

,,Dziewczynka, która nie potrafiła nienawidzić" to przepiękne świadectwo pobytu w obozie koncentracyjnym. Postać Lidii Maksymowicz jest szczególnie ważna także z tego powodu, że w czasie audiencji generalnej u papieża sam Franciszek pocałował wyblakły numer - 70072. Na podstawie przeżyć autorki powstał także film.

Moja ocena: 5/6       

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Znak